diff options
Diffstat (limited to 'talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html')
-rw-r--r-- | talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html | 570 |
1 files changed, 570 insertions, 0 deletions
diff --git a/talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html b/talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html new file mode 100644 index 0000000..b6af1d5 --- /dev/null +++ b/talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html @@ -0,0 +1,570 @@ +<!--#set var="PO_FILE" + value='<a href="/philosophy/po/right-to-read.el.po"> + https://www.gnu.org/philosophy/po/right-to-read.el.po</a>' + --><!--#set var="ORIGINAL_FILE" value="/philosophy/right-to-read.html" + --><!--#set var="DIFF_FILE" value="/philosophy/po/right-to-read.el-diff.html" + --><!--#set var="OUTDATED_SINCE" value="2015-12-31" --> + +<!--#include virtual="/server/header.el.html" --> +<!-- Parent-Version: 1.79 --> + +<!-- This file is automatically generated by GNUnited Nations! --> +<title>Το δικαίωμα στην ανάγνωση - Έργο GNU - Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού</title> +<style type="text/css" media="print,screen"><!-- +blockquote { + font-style: italic; + margin: 0 6%; +} +blockquote cite { + font-style: normal; +} +.announcement { + margin: 2em 0; +} +#AuthorsNote ul, #AuthorsNote li { + margin: 0; +} +#AuthorsNote li p { + margin-top: 1em; +} +#AuthorsNote li p.emph-box { + margin: .5em 3%; + background: #f7f7f7; + border-color: #e74c3c; +} +@media (min-width: 53em) { + .announcement { + text-align: center; + background: #f5f5f5; + border-left: .3em solid #fc7; + border-right: .3em solid #fc7; + } + #AuthorsNote .columns > + p:first-child, + #AuthorsNote li p.inline-block { + margin-top: 0; + } + #AuthorsNote .columns p.emph-box { + margin: .5em 6%; + } +} +--> +</style> + +<!--#include virtual="/philosophy/po/right-to-read.translist" --> +<!--#include virtual="/server/banner.el.html" --> +<!--#include virtual="/server/outdated.el.html" --> +<h2 class="center">Το δικαίωμα στην ανάγνωση</h2> + +<p class="byline center"> +από τον <a href="http://www.stallman.org/">Richard Stallman</a></p> +<p class="center"> +<em>Το άρθρο αυτό εμφανίστηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου 1997 του +<cite>Επικοινωνίες της ACM</cite> (Τόμος 40, Αριθμός 2).</em></p> +<hr class="thin" /> + +<div class="article"> +<blockquote class="center"><p> + Από το <cite>Ο δρόμος προς το Τύχο</cite>, μια συλλογή άρθρων σχετικά με +τους προγόνους της Σεληνιακής Επανάστασης, δημοσιευμένο στην +Πόλη της Σελήνης το έτος 2096. +</p></blockquote> + +<div class="columns"> +<p> +Για τον Dan Halbert, ο δρόμος προς το Τύχο άρχισε στο κολλέγιο—όταν η +Lissa Lenz του ζήτησε να δανειστεί τον υπολογιστή του. Ο δικός της ήταν +χαλασμένος κι αν δε μπορούσε να δανειστεί κάποιον άλλο, θα αποτύγχανε στην +ενδιάμεση εργασία της. Δεν υπήρχε κανείς που να τολμούσε να ζητήσει κάτι +τέτοιο, εκτός από τον Dan.</p> + +<p> +Αυτό έβαλε τον Dan σε δίλημμα. Έπρεπε να τη βοηθήσει—αλλά αν της +δάνειζε τον υπολογιστή του, μπορεί εκείνη να διάβαζε τα βιβλία του. Εκτός +από το γεγονός ότι θα μπορούσες να πας φυλακή για πολλά χρόνια αν άφηνες +κάποιον άλλο να διαβάσει τα βιβλία σου, η ίδια η ιδέα τον σοκάρισε αρχικά. +Όπως κι όλοι οι άλλοι, είχε διδαχτεί στο δημοτικό ότι ο διαμοιρασμός βιβλίων +ήταν άσχημος και λάθος—κάτι που μόνο οι πειρατές θα έκαναν.</p> + +<p> +Και δεν υπήρχε μεγάλη πιθανότητα ότι η SPA<sup><a +href="#TransNote1">[1]</a></sup>—η Αρχή Προστασίας Λογισμικού—θα +αποτύχαινε να τον πιάσει. Στην τάξη λογισμικού του, ο Dan έμαθε ότι κάθε +βιβλίο είχε ένα καταγραφέα πνευματικών δικαιωμάτων που ανέφερε πότε και που +διαβαζόταν, και από ποιον, στην Κεντρική Αδειοδότηση. (Χρησιμοποιούσαν αυτή +την πληροφορία για να πιάνουν πειρατές ανάγνωσης, αλλά και για να πουλούν +προφίλ προσωπικών ενδιαφερόντων στις εταιρείες λιανικής.) Την επόμενη φορά +που ο υπολογιστής του θα συνδεόταν στο δίκτυο, η Κεντρική Αδειοδότηση θα το +μάθαινε. Αυτός, ως ιδιοκτήτης υπολογιστή, θα δεχόταν τη σκληρότερη +τιμωρία—για τη μη-λήψη εκτεταμένων μέτρων για την αποτροπή του +εγκλήματος.</p> + +<p> +Φυσικά η Lissa δεν σκόπευε απαραίτητα να διαβάσει τα βιβλία του. Μπορεί +απλά να ήθελε τον υπολογιστή μόνο για να γράψει την ενδιάμεση εργασία της. +Αλλά ο Dan ήξερε ότι αυτή προερχόταν από μια οικογένεια της μεσαίας τάξης +και ίσα που μπορούσε να εξυπηρετήσει τα δίδακτρά της, πόσο μάλλον τα τέλη +ανάγνωσής της. Το να διαβάσει τα βιβλία του μπορεί να ήταν ο μόνος τρόπος +γι' αυτήν να αποφοιτήσει. Καταλάβαινε αυτή την κατάσταση· είχε αναγκαστεί ο +ίδιος να δανειστεί για να μπορέσει να πληρώσει όλες τις ερευνητικές εργασίες +που διάβασε. (Δέκα τοις εκατό από εκείνα τα τέλη πήγαινε στους ερευνητές +που έγραψαν τις εργασίες· καθώς ο Dan σκόπευε σε ακαδημαϊκή καριέρα, +μπορούσε να ελπίζει ότι οι δικές του ερευνητικές εργασίες, αν αναφερόταν +συχνά, θα του έφερναν αρκετό εισόδημα για να ξεπληρώσει το δάνειό του.)</p> +</div> +<div class="column-limit"></div> + +<div class="columns"> +<p> +Αργότερα, ο Dan θα μάθαινε ότι υπήρχε μια εποχή όπου ο καθένας μπορούσε να +πάει στη βιβλιοθήκη και να διαβάσει άρθρα επιστημονικών περιοδικών, ακόμη +και βιβλία, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσει. Υπήρχαν ανεξάρτητοι μελετητές +που διάβαζαν χιλιάδες σελίδων χωρίς επιδοτήσεις βιβλιοθήκης από την +κυβέρνηση. Αλλά στη δεκαετία του 1990, τόσο οι εμπορικοί όσο και οι +μη-κερδοσκοπικοί εκδότες επιστημονικών περιοδικών άρχισαν να χρεώνουν τέλη +πρόσβασης. Έως το 2047, οι βιβλιοθήκες που πρόσφεραν ελεύθερη δημόσια +πρόσβαση στην επιστημονική βιβλιογραφία ήταν μια αχνή ανάμνηση.</p> + +<p> +Υπάρχουν, φυσικά, τρόποι να αποφύγει κανείς την SPA και την Κεντρική +Αδειοδότηση. Είναι όμως από μόνοι τους παράνομοι. Ο Dan είχε ένα +συμφοιτητή στο λογισμικό, τον Frank Martucci, που είχε αποκτήσει ένα +παράνομο εργαλείο αποσφαλμάτωσης και το χρησιμοποιούσε στο να παρακάμπτει +τον καταγραφέα πνευματικών δικαιωμάτων όταν διάβαζε βιβλία. Αλλά είχε πει +γι' αυτό σε πάρα πολλούς φίλους κι ένας από εκείνους τον κατέδωσε στην SPA +για μια αμοιβή (οι φοιτητές που ήταν βαθιά βυθισμένοι στο χρέος έμπαιναν +εύκολα στον πειρασμό της προδοσίας). Το 2047 ο Frank ήταν στη φυλακή, όχι +για πειρατικό διάβασμα, αλλά για κατοχή ενός αποσφαλματωτή.</p> + +<p> +Ο Dan θα μάθαινε αργότερα ότι υπήρχε μια εποχή όπου ο καθένας μπορούσε να +έχει εργαλεία αποσφαλμάτωσης. Υπήρχαν ακόμη κι ελεύθερα εργαλεία +αποσφαλμάτωσης σε CD ή δυνατόν να μεταφορτωθούν από το δίκτυο. Αλλά οι +συνηθισμένοι χρήστες άρχισαν να τα χρησιμοποιούν για να προσπεράσουν τους +καταγραφείς πνευματικών δικαιωμάτων και τελικά ένας δικαστής αποφάσισε ότι +αυτή είχε γίνει η κατεξοχήν χρήση τους στην καθημερινή πρακτική. Αυτό +σήμαινε ότι ήταν παράνομοι· οι προγραμματιστές των αποσφαλματωτών στάλθηκαν +στη φυλακή.</p> + +<p> +Φυσικά, οι προγραμματιστές εξακολουθούσαν να χρειάζονται εργαλεία +αποσφαλμάτωσης, αλλά οι προμηθευτές αποσφαλματωτών το 2047 διένειμαν μόνο +αριθμημένα αντίγραφα και μόνο σε επίσημα αδειοδοτημένους και δεσμευμένους +προγραμματιστές. Ο αποσφαλματωτής που χρησιμοποιούσε ο Dan στο μάθημα +λογισμικού κρατούνταν πίσω από ένα ειδικό τείχος προστασίας, έτσι ώστε να +μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για ασκήσεις του μαθήματος.</p> + +<p> +Ήταν επίσης δυνατόν να προσπεράσει κανείς τους καταγραφείς πνευματικών +δικαιωμάτων με την εγκατάσταση ενός τροποποιημένου πυρήνα συστήματος. Ο Dan +τελικά θα ανακάλυπτε για τους ελεύθερους πυρήνες, ακόμη και τα ελεύθερα +λειτουργικά συστήματα που υπήρχαν κατά την αλλαγή του αιώνα. Αλλά όχι μόνο +ήταν παράνομα, όπως οι αποσφαλματωτές—δεν μπορούσατε να εγκαταστήσετε +έναν ακόμη κι αν είχατε, χωρίς να γνωρίζετε τον ριζικό κωδικό του υπολογιστή +σας. Και ούτε το FBI ούτε η Υποστήριξη της Microsoft θα σας τον έδινε.</p> +</div> +<div class="column-limit"></div> + +<div class="columns"> +<p> +Ο Dan κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν θα μπορούσε απλά να δανείσει τον +υπολογιστή του στη Lissa. Αλλά δεν μπορούσε να αρνηθεί να τη βοηθήσει, +γιατί την αγαπούσε. Κάθε ευκαιρία να μιλήσει μαζί της τον γέμιζε με +απόλαυση. Και το ότι εκείνη διάλεξε αυτόν για να ζητήσει βοήθεια, αυτό +μπορεί να σήμαινε ότι κι εκείνη τον αγαπούσε επίσης.</p> + +<p> +Ο Dan έλυσε το δίλημμα κάνοντας κάτι ακόμη πιο αδιανόητο—της δάνεισε +τον υπολογιστή και της έδωσε τον κωδικό πρόσβασής του επίσης. Με αυτό τον +τρόπο, εάν η Lissa διάβαζε τα βιβλία του, η Κεντρική Αδειοδότηση θα νόμιζε +ότι τα διάβαζε αυτός. Εξακολουθούσε να είναι ένα έγκλημα, αλλά η SPA δεν θα +μάθαινε αυτόματα γι' αυτό. Θα το ανακάλυπταν μόνο αν η Lissa τον ανέφερε.</p> + +<p> +Φυσικά, αν η σχολή ανακάλυπτε ποτέ ότι είχε δώσει στη Lissa τον δικό του +κωδικό πρόσβασης, θα σήμαινε το τέλος της φοιτητικής σταδιοδρομίας και των +δυο, ανεξάρτητα από την εργασία για την οποία θα τον είχε εκείνη +χρησιμοποιήσει. Η πολιτική της σχολής ήταν ότι οποιαδήποτε παρενόχληση των +τρόπων που διέθεταν για να καταγράφουν τους υπολογιστές των φοιτητών τους +ήταν λόγος για πειθαρχική δράση. Δεν είχε σημασία αν έκανες κάτι +επιζήμιο—το αδίκημα ήταν το ότι καθιστούσες δύσκολο για τους +διαχειριστές να σε ελέγξουν. Υπέθεταν ότι αυτό σήμαινε πως έκανες κάτι άλλο +που ήταν αλλιώς απαγορευμένο, και δεν χρειαζόταν να ξέρουν τι είναι αυτό.</p> + +<p> +Οι φοιτητές συνήθως δεν αποβάλλονταν γι' αυτό—όχι άμεσα. Αντιθέτως, +αποκλείονταν από όλα τα υπολογιστικά συστήματα της σχολής, και τελικά +αποτύχαιναν σε όλα τους τα μαθήματα.</p> + +<p> +Αργότερα, ο Dan θα μάθαινε ότι αυτού του είδους η πανεπιστημιακή πολιτική +άρχισε μόνο κατά τη δεκαετία του 1980, όταν οι πανεπιστημιακοί φοιτητές +ξεκίνησαν σε μεγάλους αριθμούς να χρησιμοποιούν υπολογιστές. Προηγουμένως +τα πανεπιστήμια διατηρούσαν μια διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την +πειθαρχία των φοιτητών· τιμωρούσαν δραστηριότητες που ήταν επιζήμιες, όχι +εκείνες που απλά δημιουργούσαν υποψίες.</p> +</div> +<div class="column-limit"></div> + +<div class="columns"> +<p> +Η Lissa δεν ανέφερε τον Dan στην SPA. Η απόφασή του να τη βοηθήσει οδήγησε +στο γάμο τους, κι επίσης τους οδήγησε να αμφισβητήσουν αυτά που είχαν μάθει +για την πειρατεία ως παιδιά. Το ζευγάρι άρχισε να διαβάζει για την ιστορία +των πνευματικών δικαιωμάτων, για τη Σοβιετική Ένωση και τους περιορισμούς +της στην αντιγραφή, κι ακόμη και το αρχικό Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών. +Μετακόμισαν στη Σελήνη, όπου βρήκαν κι άλλους που είχαν παρόμοια διαφύγει +από το μακρύ χέρι της SPA. Όταν η εξέγερση του Τύχο άρχισε το 2062, το +παγκόσμιο δικαίωμα στην ανάγνωση έγινε ένας από τους κεντρικούς της στόχους.</p> +</div> + +<div class="reduced-width"> +<blockquote class="announcement"> +<p><a href="http://defectivebydesign.org/ebooks.html">Εγγραφείτε στη λίστα +ταχυδρομείου σχετικά με τους κινδύνους των η-βιβλίων</a>.</p> +</blockquote> +</div> + +<div id="AuthorsNote"> +<h3>Σημειώσεις του συγγραφέα</h3> + +<ul class="no-bullet"> +<li> +<div class="reduced-width"> +<p>Αυτή η ιστορία υποτίθεται ότι είναι ένα ιστορικό άρθρο που θα γραφεί στο +μέλλον από κάποιον άλλο, περιγράφοντας τη νιότη του Dan Halbert κάτω από μια +καταπιεστική κοινωνία διαμορφωμένη από τους εχθρούς που χρησιμοποιούν τον +“πειρατή” ως προπαγάνδα. Έτσι χρησιμοποιεί την ορολογία εκείνης +της κοινωνίας. Προσπάθησα να την προβάλω από το σήμερα, ώστε να ακούγεται +ακόμη πιο καταθλιπτική. Δείτε <a +href="/philosophy/words-to-avoid.html#Piracy">“Πειρατεία”</a>. +</p> +</div> +<div class="column-limit"></div> +</li> +</ul> + +<blockquote class="center"> +<p>Αυτή η σημείωση έχει ενημερωθεί αρκετές φορές από την πρώτη δημοσίευση της +ιστορίας.</p> +</blockquote> + +<ul class="no-bullet"> +<li> +<div class="columns"> +<p> +Το δικαίωμα στην ανάγνωση είναι μια μάχη που μαίνεται σήμερα. Παρόλο που +μπορεί να χρειαστούν ακόμη και 50 χρόνια πριν ο τωρινός τρόπος ζωής μας να +ξεθωριάσει μέσα στην αφάνεια, οι περισσότεροι από τους συγκεκριμένους νόμους +και πρακτικές που περιγράφηκαν παραπάνω έχουν ήδη προταθεί· πολλοί έχουν +θεσπιστεί ως νομοθεσία στις ΗΠΑ και αλλού. Στις ΗΠΑ, η Πράξη Πνευματικών +Δικαιωμάτων της Ψηφιακής Χιλιετίας (DMCA<sup><a +href="#TransNote2">[2]</a></sup>) εγκαθίδρυσε τη νομική βάση του περιορισμού +της ανάγνωσης και δανεισμού των ψηφιοποιημένων βιβλίων (και άλλων έργων +επίσης). Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλλε παρόμοιους περιορισμούς με μια Οδηγία +πνευματικών δικαιωμάτων του 2001.</p> + +<p> +Το 2001 ο χρηματοδοτούμενος από τη Disney Γερουσιαστής Hollings πρότεινε ένα +νομοσχέδιο αποκαλούμενο SSSCA που θα απαιτούσε από κάθε νέο υπολογιστή να +έχει υποχρεωτικές ικανότητες περιορισμού της αντιγραφής που ο χρήστης δεν θα +μπορούσε να προσπεράσει. Ακολουθώντας το τσιπ Clipper και παρόμοιες +προτάσεις για εμπίστευση κλειδιών στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, αυτό δείχνει μια +μακρόχρονη τάση: τα συστήματα υπολογιστών διαμορφώνονται όλο και περισσότερο +στο να δίνουν σε απόντες με δύναμη τον έλεγχο πάνω στους ανθρώπους που +πραγματικά χρησιμοποιούν το υπολογιστικό σύστημα. Το νομοσχέδιο SSSCA +μετονομάστηκε αργότερα στο γλωσσοδέτη CBDTPA, το οποίο σχολιάστηκε ως η +“Κατανάλωσε Μα Μην Προσπαθήσεις να Προγραμματίσεις +Πράξη”.<sup><a href="#TransNote3">[3]</a></sup></p> +<p> +Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την απόπειρα να χρησιμοποιήσουν την προτεινόμενη συνθήκη +της “Ελεύθερης Περιοχής Εμπορίου” της Αμερικής (FTAA) για να +επιβάλλουν τους ίδιους κανόνες σε όλες τις χώρες του Δυτικού Ημισφαιρίου. Η +FTAA είναι μια από τις αποκαλούμενες συνθήκες ελεύθερου εμπορίου, που στην +πραγματικότητα είναι σχεδιασμένες για να <a +href="https://stallman.org/business-supremacy-treaties.html">δίνουν στις +επιχειρήσεις αυξημένη ισχύ απέναντι σε δημοκρατικές κυβερνήσεις</a>· +επιβάλλοντας νόμους όπως η DMCA είναι τυπικό αυτού του πνεύματος. Η FTAA +εξουδετερώθηκε επί της ουσίας από τον Lula, Πρόεδρο της Βραζιλίας, ο οποίος +απέρριψε την προαπαίτηση για τη DMCA και άλλους νόμους.</p> + +<p> +Από τότε, οι ΗΠΑ έχουν επιβάλλει παρόμοιες απαιτήσεις σε χώρες όπως η +Αυστραλία και το Μεξικό μέσω διακρατικών συμφωνιών “ελεύθερου +εμπορίου”, και σε χώρες όπως η Κόστα Ρίκα μέσω μιας άλλης συνθήκης, +της CAFTA. Ο Πρόεδρος του Ισημερινού, Correa, αρνήθηκε να υπογράψει μια +συμφωνία “ελεύθερου εμπορίου” με τις ΗΠΑ, αλλά έχω ακούσει ότι ο +Ισημερινός υιοθέτησε κάτι ανάλογο με τη DMCA το 2003.</p> +</div> +<div class="column-limit"></div> +</li> + +<li> +<div class="columns"> +<p> +Μια από τις ιδέες στην ιστορία δεν είχε προταθεί στην πραγματικότητα μέχρι +το 2002. Αυτή είναι η ιδέα ότι το FBI και η Microsoft θα φύλαγαν τα ριζικά +συνθηματικά για τους προσωπικούς σας υπολογιστές και δεν θα σας άφηναν να τα +αποκτήσετε.</p> + +<p> +Οι υποστηρικτές αυτού του σχήματος του έχουν δώσει ονόματα όπως +“έμπιστη πληροφορική” και “Παλλάδιο”. Εμείς το +αποκαλούμε <a href="/philosophy/can-you-trust.html">“επίβουλη +πληροφορική”</a> επειδή το αποτέλεσμα είναι να κάνει τον υπολογιστή +σας να υπηρετεί επιχειρήσεις ακόμη και μέχρι την ανυπακοή και την άρνηση +προς εσάς. Αυτό υλοποιήθηκε το 2007 ως τμήμα των <a +href="http://badvista.org/">Windows Vista</a>· περιμένουμε ότι και η Apple +θα κάνει κάτι παρόμοιο. Σε αυτό το σχήμα είναι ο κατασκευαστής που κρατάει +τον μυστικό κώδικα, αλλά το FBI θα μπορούσε πολύ εύκολα να τον αποκτήσει.</p> + +<p> +Αυτό που κρατάει η Microsoft δεν είναι ακριβώς ένας μυστικός κωδικός με την +παραδοσιακή έννοια· κανένα πρόσωπο δεν τον πληκτρολογεί ποτέ σε κάποιο +τερματικό. Αντίθετα, είναι μια υπογραφή κι ένα κλειδί κρυπτογράφησης που +αντιστοιχεί σε ένα δεύτερο κλειδί αποθηκευμένο στον υπολογιστή σας. Αυτό +επιτρέπει στη Microsoft, και δυνητικά σε κάθε ιστοσελίδα που συνεργάζεται με +τη Microsoft, τον υπέρτατο έλεγχο πάνω στο τι μπορεί να κάνει ο χρήστης στον +δικό του υπολογιστή.</p> + +<p> +Τα Vista δίνουν επίσης πρόσθετες δυνάμεις στη Microsoft· για παράδειγμα η +Microsoft μπορεί να εγκαθιστά αναβαθμίσεις με βία, και μπορεί να διατάξει +όλες τις μηχανές που τρέχουν τα Vista να αρνηθούν να τρέξουν έναν +συγκεκριμένο οδηγό συσκευής. Ο κύριος σκοπός των πολλών περιορισμών των +Vista είναι να επιβάλλουν DRM<sup><a href="#TransNote4">[4]</a></sup> +(Διαχείριση Ψηφιακών Περιορισμών) που οι χρήστες δεν θα μπορούν να +υπερβούν. Η απειλή των DRM είναι ο λόγος που δημιουργήσαμε την καμπάνια <a +href="http://DefectiveByDesign.org"> Ελαττωματικό από Σχεδιασμό</a>.</p> +</div> +<div class="column-limit"></div> +</li> + +<li> +<div class="columns"> +<p> +Όταν αυτή η ιστορία γράφηκε για πρώτη φορά, η SPA<sup><a +href="#TransNote1">[1]</a></sup> απειλούσε μικρούς παρόχους υπηρεσιών +Διαδικτύου (ISPs), απαιτώντας να της επιτρέψουν να παρακολουθεί όλους τους +χρήστες. Οι περισσότεροι ISPs παραδόθηκαν όταν απειλήθηκαν, επειδή δεν +μπορούσαν να αντέξουν το κόστος για να πολεμήσουν στο δικαστήριο. Ένας ISP, +η εταιρεία Community ConneXion στο Ώκλαντ της Καλιφόρνια, αρνήθηκε την +απαίτηση και της έγινε μήνυση. Η SPA αργότερα παραιτήθηκε από την αγωγή, +αλλά παρέλαβε τη DMCA, που τους έδωσε την ισχύ που ήθελαν.</p> + +<p> +Η SPA, που στην πραγματικότητα αναφέρεται στην Ένωση Εκδοτών Λογισμικού, +έχει αντικατασταθεί στον αστυνομικού-τύπου ρόλο της από τη Συμμαχία +Επιχειρηματικού Λογισμικού (BSA<sup><a href="#TransNote5">[5]</a></sup>). H +BSA δεν είναι σήμερα μια επίσημη αστυνομική δύναμη· ανεπισήμως, ενεργεί ως +τέτοια. Χρησιμοποιώντας μεθόδους που θυμίζουν την πρότερη Σοβιετική Ένωση, +προσκαλεί τους ανθρώπους να δώσουν πληροφορίες για τους συνεργάτες και τους +φίλους τους. Μια καμπάνια τρομοκράτησης στην Αργεντινή το 2001 έκανε +ελαφρώς καλυμμένες απειλές ότι όσοι άνθρωποι διαμοιράζονταν λογισμικό θα +βιάζονταν. </p> +</div> +<div class="column-limit"></div> +</li> + +<li> +<div class="reduced-width"> +<p> +Οι πολιτικές ασφαλείας του πανεπιστημίου που περιγράφηκαν παραπάνω δεν είναι +φανταστικές. Για παράδειγμα, ο υπολογιστής σε ένα πανεπιστήμιο της περιοχής +του Σικάγο πρόβαλε αυτό το μήνυμα κατά την επιβεβαίωση ταυτότητας (login):</p> + +<blockquote><p> +Το σύστημα είναι για χρήση μόνο από εξουσιοδοτημένους χρήστες. Άτομα που +χρησιμοποιούν αυτό το σύστημα χωρίς δικαιοδοσία ή σε υπέρβαση της +δικαιοδοσίας τους υπόκεινται στην παρακολούθηση και καταγραφή όλων των +ενεργειών τους σε αυτό το σύστημα από το προσωπικό του συστήματος. Κατά την +παρακολούθηση ατόμων που χρησιμοποιούν το σύστημα με ακατάλληλο τρόπο ή κατά +τη συντήρηση του συστήματος, οι δραστηριότητες των εξουσιοδοτημένων χρηστών +μπορεί επίσης να παρακολουθούνται. Οποιασδήποτε χρησιμοποιεί αυτό το +σύστημα συναινεί ρητά σε τέτοια παρακολούθηση και προειδοποιείται ότι εάν +τέτοια παρακολούθηση αποκαλύψει παράνομη δραστηριότητα ή παραβίαση των +κανονισμών του Πανεπιστημίου το προσωπικό του συστήματος μπορεί να παρέχει +τις αποδείξεις της παρακολούθησης στις Πανεπιστημιακές αρχές και/ή σε +αξιωματούχους των αστυνομικών αρχών. +</p></blockquote> + +<p> +Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην Τέταρτη Τροπολογία: πιέστε τους +περισσότερους να συμφωνήσουν, προκαταβολικά, στην παραίτηση από τα +δικαιώματά τους κάτω από αυτήν.</p> +</div> +</li> +</ul> +<div class="column-limit"></div> +</div> + +<h3 id="BadNews">Άσχημα νέα</h3> + +<div class="columns"> +<p> +Η μάχη για το δικαίωμα στην ανάγνωση είναι ήδη σε εξέλιξη. Ο εχθρός είναι +οργανωμένος, ενώ εμείς δεν είμαστε, επομένως εξελίσσεται εναντίον μας. Εδώ +παρατίθενται άρθρα σχετικά με άσχημα πράγματα που συνέβησαν από την αρχική +δημοσίευση αυτού του άρθρου. +</p> + +<ul> +<li><p><a +href="http://www.zdnet.com/news/seybold-opens-chapter-on-digital-books/103151">Ηλεκτρονικές +εκδόσεις:</a> Ένα άρθρο σχετικά με τη διανομή βιβλίων σε ηλεκτρονική μορφή +και τα ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων που επηρεάζουν το δικαίωμα ανάγνωσης +ενός αντιγράφου.</p></li> + +<li><p><a +href="http://news.microsoft.com/1999/08/30/microsoft-announces-new-software-for-reading-on-screen">Βιβλία +μέσα στους υπολογιστές:</a> Λογισμικό για τον έλεγχο του ποιοι μπορούν να +διαβάζουν βιβλία και έγγραφα σ' έναν προσωπικό υπολογιστή (PC).</p></li> + +</ul> + +<p>Εάν θέλουμε να σταματήσουμε τα άσχημα νέα και να δημιουργήσουμε μερικά καλά +νέα, χρειάζεται να οργανωθούμε και να πολεμήσουμε. Η καμπάνια <a +href="http://defectivebydesign.org"> Ελαττωματικό από Σχεδιασμό</a> του ΙΕΛ +έχει κάνει μια αρχή — εγγραφείτε στη λίστα ταχυδρομείου της καμπάνιας +για να δώσετε ένα χέρι βοήθειας. Και <a +href="http://www.fsf.org/associate">γίνετε μέλος του ΙΕΛ</a>, ώστε να +βοηθήσετε τη χρηματοδότηση του έργου μας. +</p> +</div> +<div class="column-limit"></div> + +<h3 id="References" style="font-size: 1.2em">Παραπομπές</h3> + +<ul> + <li>Η “λευκή βίβλος” της διοίκησης: Ομάδα Δράσης Πληροφοριακών +Υποδομών, Πνευματική ιδιοκτησία [<a href="/philosophy/not-ipr.html">sic</a>] +και η Εθνική Υποδομή Πληροφορίας: Η Αναφορά της Ομάδας Εργασίας για τα +Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας [sic] (1995).</li> + + <li><a href="http://www.wired.com/wired/archive/4.01/white.paper_pr.html">Μια +επεξήγηση της λευκής βίβλου: Η αρπάγη των πνευματικών δικαιωμάτων</a>, +Pamela Samuelson, <cite>Wired</cite>, 1η Ιανουαρίου 1996.</li> + + <li><a href="http://www.law.duke.edu/boylesite/sold_out.htm">Το ξεπούλημα</a>, +James Boyle, <cite>New York Times</cite>, 31 Μαρτίου 1996.</li> + + <li><a +href="http://web.archive.org/web/20130508120533/http://www.interesting-people.org/archives/interesting-people/199611/msg00012.html">Δημόσια +δεδομένα ή ιδιωτικά δεδομένα</a>, Dave Farber, <cite>Washington Post</cite>, +4 Νοεμβρίου 1996.</li> + <li><a +href="https://web.archive.org/web/20151113122141/http://public-domain.org/">Ένωση +για τo Δημόσιo Χώρο</a>—ένας οργανισμός που έχει σκοπό να αντισταθεί +και να αντιστρέψει την υπερ-εξάπλωση των δυνάμεων των πνευματικών +δικαιωμάτων και των πατεντών.</li> +</ul> +</div> + +<hr class="thin" /> +<blockquote id="fsfs"><p class="big">Το δοκίμιο αυτό είναι δημοσιευμένο στο <a +href="http://shop.fsf.org/product/free-software-free-society/"><cite>Free +Software, Free Society: The Selected Essays of Richard +M. Stallman</cite></a>.</p></blockquote> + +<div class="translators-notes"> + +<!--TRANSLATORS: Use space (SPC) as msgstr if you don't have notes.--> +<hr /><b>Σημειώσεις του μεταφραστή</b>: +<ol> +<li id="TransNote1">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο +είναι, στη μεν ιστορία: “Software Protection Authority”, στη δε +ανάλυση και σχολιασμό της (βλ. Σημειώσεις του Συγγραφέα): “Software +Publishers Assocciation”.</li> +<li id="TransNote2">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο +είναι: “Digital Millenium Copyright Act”.</li> +<li id="TransNote3">Ο πηγαίος όρος, στο κείμενο, είναι “Consume But +Don't Try Programming Act”. Πρόκειται για μια λεκτική ανασκευή που +παράγει τα ίδια αρχικά με το ακρωνύμιο που στοχεύεται, όπως η [1] +παραπάνω.</li> +<li id="TransNote4">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο +είναι: “Digital Restrictions Management”. Βλ. την επεξήγηση στη +σελίδα <a +href="/philosophy/words-to-avoid.html#DigitalRightsManagement">Λέξεις προς +αποφυγή</a>, για το λόγο που δε χρησιμοποιούμε τη λέξη “Rights” +ως προέλευση για το “R” .</li> +<li id="TransNote5">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο +είναι: “Business Software Alliance”.</li> +</ol></div> +</div> + +<!-- for id="content", starts in the include above --> +<!--#include virtual="/server/footer.el.html" --> +<div id="footer"> +<div class="unprintable"> + +<p>Παρακαλούμε στείλτε ερωτήσεις για τα ΙΕΛ & GNU στο <a +href="mailto:gnu@gnu.org"><gnu@gnu.org></a>. Υπάρχουν επίσης <a +href="/contact/">άλλοι τρόποι για να επικοινωνήσετε</a> με το ΙΕΛ. Ανενεργοί +σύνδεσμοι και άλλες διορθώσεις ή προτάσεις μπορούν να σταλούν στο <a +href="mailto:webmasters@gnu.org"><webmasters@gnu.org></a>.</p> + +<p> +<!-- TRANSLATORS: Ignore the original text in this paragraph, + replace it with the translation of these two: + + We work hard and do our best to provide accurate, good quality + translations. However, we are not exempt from imperfection. + Please send your comments and general suggestions in this regard + to <a href="mailto:web-translators@gnu.org"> + + <web-translators@gnu.org></a>.</p> + + <p>For information on coordinating and submitting translations of + our web pages, see <a + href="/server/standards/README.translations.html">Translations + README</a>. --> +Εργαζόμαστε σκληρά και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να παρέχουμε +ακριβείς, καλής ποιότητας μεταφράσεις. Ωστόσο, δεν εξαιρούμαστε από +ατέλειες. Παρακαλούμε, στείλτε τα σχόλιά σας και τις γενικές παρατηρήσεις +σας σχετικά με αυτό το θέμα στο <a +href="mailto:web-translators@gnu.org"><web-translators@gnu.org></a>.</p><p>Για +πληροφορίες σχετικά με το συντονισμό και την υποβολή μεταφράσεων των +ιστοσελίδων μας, δείτε το <a +href="/server/standards/README.translations.html">Μεταφράσεις ΔΙΑΒΑΣΕΜΕ</a>.</p> +</div> + +<!-- Regarding copyright, in general, standalone pages (as opposed to + files generated as part of manuals) on the GNU web server should + be under CC BY-ND 4.0. Please do NOT change or remove this + without talking with the webmasters or licensing team first. + Please make sure the copyright date is consistent with the + document. For web pages, it is ok to list just the latest year the + document was modified, or published. + If you wish to list earlier years, that is ok too. + Either "2001, 2002, 2003" or "2001-2003" are ok for specifying + years, as long as each year in the range is in fact a copyrightable + year, i.e., a year in which the document was published (including + being publicly visible on the web or in a revision control system). + There is more detail about copyright years in the GNU Maintainers + Information document, www.gnu.org/prep/maintain. --> +<p>Πνευματικά δικαιώματα © 1996, 2002, 2007, 2009, 2010, 2014 Richard +Stallman</p> + +<p>Αυτή η σελίδα διατίθεται υπό την άδεια: <a rel="license" +href="http://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0/deed.el">Creative +Commons Αναφορά Δημιουργού-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές</a>.</p> + +<!--#include virtual="/server/bottom-notes.el.html" --> +<div class="translators-credits"> + +<!--TRANSLATORS: Use space (SPC) as msgstr if you don't want credits.--> +<p><strong>Αρχική μετάφραση στα ελληνικά:</strong> <a +href="http://savannah.gnu.org/users/gzarkadas">Γεώργιος Μ. Ζαρκάδας</a> +(2015).</p></div> + +<p class="unprintable"><!-- timestamp start --> +Ενημερώθηκε: + +$Date: 2019/07/16 16:24:39 $ + +<!-- timestamp end --> +</p> +</div> +</div> +</body> +</html> |