summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html')
-rw-r--r--talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html570
1 files changed, 570 insertions, 0 deletions
diff --git a/talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html b/talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html
new file mode 100644
index 0000000..b6af1d5
--- /dev/null
+++ b/talermerchantdemos/blog/articles/el/right-to-read.html
@@ -0,0 +1,570 @@
+<!--#set var="PO_FILE"
+ value='<a href="/philosophy/po/right-to-read.el.po">
+ https://www.gnu.org/philosophy/po/right-to-read.el.po</a>'
+ --><!--#set var="ORIGINAL_FILE" value="/philosophy/right-to-read.html"
+ --><!--#set var="DIFF_FILE" value="/philosophy/po/right-to-read.el-diff.html"
+ --><!--#set var="OUTDATED_SINCE" value="2015-12-31" -->
+
+<!--#include virtual="/server/header.el.html" -->
+<!-- Parent-Version: 1.79 -->
+
+<!-- This file is automatically generated by GNUnited Nations! -->
+<title>Το δικαίωμα στην ανάγνωση - Έργο GNU - Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού</title>
+<style type="text/css" media="print,screen"><!--
+blockquote {
+ font-style: italic;
+ margin: 0 6%;
+}
+blockquote cite {
+ font-style: normal;
+}
+.announcement {
+ margin: 2em 0;
+}
+#AuthorsNote ul, #AuthorsNote li {
+ margin: 0;
+}
+#AuthorsNote li p {
+ margin-top: 1em;
+}
+#AuthorsNote li p.emph-box {
+ margin: .5em 3%;
+ background: #f7f7f7;
+ border-color: #e74c3c;
+}
+@media (min-width: 53em) {
+ .announcement {
+ text-align: center;
+ background: #f5f5f5;
+ border-left: .3em solid #fc7;
+ border-right: .3em solid #fc7;
+ }
+ #AuthorsNote .columns >
+ p:first-child,
+ #AuthorsNote li p.inline-block {
+ margin-top: 0;
+ }
+ #AuthorsNote .columns p.emph-box {
+ margin: .5em 6%;
+ }
+}
+-->
+</style>
+
+<!--#include virtual="/philosophy/po/right-to-read.translist" -->
+<!--#include virtual="/server/banner.el.html" -->
+<!--#include virtual="/server/outdated.el.html" -->
+<h2 class="center">Το δικαίωμα στην ανάγνωση</h2>
+
+<p class="byline center">
+από τον <a href="http://www.stallman.org/">Richard Stallman</a></p>
+<p class="center">
+<em>Το άρθρο αυτό εμφανίστηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου 1997 του
+<cite>Επικοινωνίες της ACM</cite> (Τόμος&nbsp;40, Αριθμός&nbsp;2).</em></p>
+<hr class="thin" />
+
+<div class="article">
+<blockquote class="center"><p>
+ Από το <cite>Ο δρόμος προς το Τύχο</cite>, μια συλλογή άρθρων σχετικά με
+τους προγόνους της Σεληνιακής Επανάστασης, δημοσιευμένο στην
+Πόλη&nbsp;της&nbsp;Σελήνης το&nbsp;έτος&nbsp;2096.
+</p></blockquote>
+
+<div class="columns">
+<p>
+Για τον Dan Halbert, ο δρόμος προς το Τύχο άρχισε στο κολλέγιο&mdash;όταν η
+Lissa Lenz του ζήτησε να δανειστεί τον υπολογιστή του. Ο δικός της ήταν
+χαλασμένος κι αν δε μπορούσε να δανειστεί κάποιον άλλο, θα αποτύγχανε στην
+ενδιάμεση εργασία της. Δεν υπήρχε κανείς που να τολμούσε να ζητήσει κάτι
+τέτοιο, εκτός από τον Dan.</p>
+
+<p>
+Αυτό έβαλε τον Dan σε δίλημμα. Έπρεπε να τη βοηθήσει&mdash;αλλά αν της
+δάνειζε τον υπολογιστή του, μπορεί εκείνη να διάβαζε τα βιβλία του. Εκτός
+από το γεγονός ότι θα μπορούσες να πας φυλακή για πολλά χρόνια αν άφηνες
+κάποιον άλλο να διαβάσει τα βιβλία σου, η ίδια η ιδέα τον σοκάρισε αρχικά.
+Όπως κι όλοι οι άλλοι, είχε διδαχτεί στο δημοτικό ότι ο διαμοιρασμός βιβλίων
+ήταν άσχημος και λάθος&mdash;κάτι που μόνο οι πειρατές θα έκαναν.</p>
+
+<p>
+Και δεν υπήρχε μεγάλη πιθανότητα ότι η SPA<sup><a
+href="#TransNote1">[1]</a></sup>&mdash;η Αρχή Προστασίας Λογισμικού&mdash;θα
+αποτύχαινε να τον πιάσει. Στην τάξη λογισμικού του, ο Dan έμαθε ότι κάθε
+βιβλίο είχε ένα καταγραφέα πνευματικών δικαιωμάτων που ανέφερε πότε και που
+διαβαζόταν, και από ποιον, στην Κεντρική Αδειοδότηση. (Χρησιμοποιούσαν αυτή
+την πληροφορία για να πιάνουν πειρατές ανάγνωσης, αλλά και για να πουλούν
+προφίλ προσωπικών ενδιαφερόντων στις εταιρείες λιανικής.) Την επόμενη φορά
+που ο υπολογιστής του θα συνδεόταν στο δίκτυο, η Κεντρική Αδειοδότηση θα το
+μάθαινε. Αυτός, ως ιδιοκτήτης υπολογιστή, θα δεχόταν τη σκληρότερη
+τιμωρία&mdash;για τη μη-λήψη εκτεταμένων μέτρων για την αποτροπή του
+εγκλήματος.</p>
+
+<p>
+Φυσικά η Lissa δεν σκόπευε απαραίτητα να διαβάσει τα βιβλία του. Μπορεί
+απλά να ήθελε τον υπολογιστή μόνο για να γράψει την ενδιάμεση εργασία της.
+Αλλά ο Dan ήξερε ότι αυτή προερχόταν από μια οικογένεια της μεσαίας τάξης
+και ίσα που μπορούσε να εξυπηρετήσει τα δίδακτρά της, πόσο μάλλον τα τέλη
+ανάγνωσής της. Το να διαβάσει τα βιβλία του μπορεί να ήταν ο μόνος τρόπος
+γι' αυτήν να αποφοιτήσει. Καταλάβαινε αυτή την κατάσταση· είχε αναγκαστεί ο
+ίδιος να δανειστεί για να μπορέσει να πληρώσει όλες τις ερευνητικές εργασίες
+που διάβασε. (Δέκα τοις εκατό από εκείνα τα τέλη πήγαινε στους ερευνητές
+που έγραψαν τις εργασίες· καθώς ο Dan σκόπευε σε ακαδημαϊκή καριέρα,
+μπορούσε να ελπίζει ότι οι δικές του ερευνητικές εργασίες, αν αναφερόταν
+συχνά, θα του έφερναν αρκετό εισόδημα για να ξεπληρώσει το δάνειό του.)</p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+
+<div class="columns">
+<p>
+Αργότερα, ο Dan θα μάθαινε ότι υπήρχε μια εποχή όπου ο καθένας μπορούσε να
+πάει στη βιβλιοθήκη και να διαβάσει άρθρα επιστημονικών περιοδικών, ακόμη
+και βιβλία, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσει. Υπήρχαν ανεξάρτητοι μελετητές
+που διάβαζαν χιλιάδες σελίδων χωρίς επιδοτήσεις βιβλιοθήκης από την
+κυβέρνηση. Αλλά στη δεκαετία του 1990, τόσο οι εμπορικοί όσο και οι
+μη-κερδοσκοπικοί εκδότες επιστημονικών περιοδικών άρχισαν να χρεώνουν τέλη
+πρόσβασης. Έως το 2047, οι βιβλιοθήκες που πρόσφεραν ελεύθερη δημόσια
+πρόσβαση στην επιστημονική βιβλιογραφία ήταν μια αχνή ανάμνηση.</p>
+
+<p>
+Υπάρχουν, φυσικά, τρόποι να αποφύγει κανείς την SPA και την Κεντρική
+Αδειοδότηση. Είναι όμως από μόνοι τους παράνομοι. Ο Dan είχε ένα
+συμφοιτητή στο λογισμικό, τον Frank Martucci, που είχε αποκτήσει ένα
+παράνομο εργαλείο αποσφαλμάτωσης και το χρησιμοποιούσε στο να παρακάμπτει
+τον καταγραφέα πνευματικών δικαιωμάτων όταν διάβαζε βιβλία. Αλλά είχε πει
+γι' αυτό σε πάρα πολλούς φίλους κι ένας από εκείνους τον κατέδωσε στην SPA
+για μια αμοιβή (οι φοιτητές που ήταν βαθιά βυθισμένοι στο χρέος έμπαιναν
+εύκολα στον πειρασμό της προδοσίας). Το 2047 ο Frank ήταν στη φυλακή, όχι
+για πειρατικό διάβασμα, αλλά για κατοχή ενός αποσφαλματωτή.</p>
+
+<p>
+Ο Dan θα μάθαινε αργότερα ότι υπήρχε μια εποχή όπου ο καθένας μπορούσε να
+έχει εργαλεία αποσφαλμάτωσης. Υπήρχαν ακόμη κι ελεύθερα εργαλεία
+αποσφαλμάτωσης σε CD ή δυνατόν να μεταφορτωθούν από το δίκτυο. Αλλά οι
+συνηθισμένοι χρήστες άρχισαν να τα χρησιμοποιούν για να προσπεράσουν τους
+καταγραφείς πνευματικών δικαιωμάτων και τελικά ένας δικαστής αποφάσισε ότι
+αυτή είχε γίνει η κατεξοχήν χρήση τους στην καθημερινή πρακτική. Αυτό
+σήμαινε ότι ήταν παράνομοι· οι προγραμματιστές των αποσφαλματωτών στάλθηκαν
+στη φυλακή.</p>
+
+<p>
+Φυσικά, οι προγραμματιστές εξακολουθούσαν να χρειάζονται εργαλεία
+αποσφαλμάτωσης, αλλά οι προμηθευτές αποσφαλματωτών το 2047 διένειμαν μόνο
+αριθμημένα αντίγραφα και μόνο σε επίσημα αδειοδοτημένους και δεσμευμένους
+προγραμματιστές. Ο αποσφαλματωτής που χρησιμοποιούσε ο Dan στο μάθημα
+λογισμικού κρατούνταν πίσω από ένα ειδικό τείχος προστασίας, έτσι ώστε να
+μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για ασκήσεις του μαθήματος.</p>
+
+<p>
+Ήταν επίσης δυνατόν να προσπεράσει κανείς τους καταγραφείς πνευματικών
+δικαιωμάτων με την εγκατάσταση ενός τροποποιημένου πυρήνα συστήματος. Ο Dan
+τελικά θα ανακάλυπτε για τους ελεύθερους πυρήνες, ακόμη και τα ελεύθερα
+λειτουργικά συστήματα που υπήρχαν κατά την αλλαγή του αιώνα. Αλλά όχι μόνο
+ήταν παράνομα, όπως οι αποσφαλματωτές&mdash;δεν μπορούσατε να εγκαταστήσετε
+έναν ακόμη κι αν είχατε, χωρίς να γνωρίζετε τον ριζικό κωδικό του υπολογιστή
+σας. Και ούτε το FBI ούτε η Υποστήριξη της Microsoft θα σας τον έδινε.</p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+
+<div class="columns">
+<p>
+Ο Dan κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν θα μπορούσε απλά να δανείσει τον
+υπολογιστή του στη Lissa. Αλλά δεν μπορούσε να αρνηθεί να τη βοηθήσει,
+γιατί την αγαπούσε. Κάθε ευκαιρία να μιλήσει μαζί της τον γέμιζε με
+απόλαυση. Και το ότι εκείνη διάλεξε αυτόν για να ζητήσει βοήθεια, αυτό
+μπορεί να σήμαινε ότι κι εκείνη τον αγαπούσε επίσης.</p>
+
+<p>
+Ο Dan έλυσε το δίλημμα κάνοντας κάτι ακόμη πιο αδιανόητο&mdash;της δάνεισε
+τον υπολογιστή και της έδωσε τον κωδικό πρόσβασής του επίσης. Με αυτό τον
+τρόπο, εάν η Lissa διάβαζε τα βιβλία του, η Κεντρική Αδειοδότηση θα νόμιζε
+ότι τα διάβαζε αυτός. Εξακολουθούσε να είναι ένα έγκλημα, αλλά η SPA δεν θα
+μάθαινε αυτόματα γι' αυτό. Θα το ανακάλυπταν μόνο αν η Lissa τον ανέφερε.</p>
+
+<p>
+Φυσικά, αν η σχολή ανακάλυπτε ποτέ ότι είχε δώσει στη Lissa τον δικό του
+κωδικό πρόσβασης, θα σήμαινε το τέλος της φοιτητικής σταδιοδρομίας και των
+δυο, ανεξάρτητα από την εργασία για την οποία θα τον είχε εκείνη
+χρησιμοποιήσει. Η πολιτική της σχολής ήταν ότι οποιαδήποτε παρενόχληση των
+τρόπων που διέθεταν για να καταγράφουν τους υπολογιστές των φοιτητών τους
+ήταν λόγος για πειθαρχική δράση. Δεν είχε σημασία αν έκανες κάτι
+επιζήμιο&mdash;το αδίκημα ήταν το ότι καθιστούσες δύσκολο για τους
+διαχειριστές να σε ελέγξουν. Υπέθεταν ότι αυτό σήμαινε πως έκανες κάτι άλλο
+που ήταν αλλιώς απαγορευμένο, και δεν χρειαζόταν να ξέρουν τι είναι αυτό.</p>
+
+<p>
+Οι φοιτητές συνήθως δεν αποβάλλονταν γι' αυτό&mdash;όχι άμεσα. Αντιθέτως,
+αποκλείονταν από όλα τα υπολογιστικά συστήματα της σχολής, και τελικά
+αποτύχαιναν σε όλα τους τα μαθήματα.</p>
+
+<p>
+Αργότερα, ο Dan θα μάθαινε ότι αυτού του είδους η πανεπιστημιακή πολιτική
+άρχισε μόνο κατά τη δεκαετία του 1980, όταν οι πανεπιστημιακοί φοιτητές
+ξεκίνησαν σε μεγάλους αριθμούς να χρησιμοποιούν υπολογιστές. Προηγουμένως
+τα πανεπιστήμια διατηρούσαν μια διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την
+πειθαρχία των φοιτητών· τιμωρούσαν δραστηριότητες που ήταν επιζήμιες, όχι
+εκείνες που απλά δημιουργούσαν υποψίες.</p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+
+<div class="columns">
+<p>
+Η Lissa δεν ανέφερε τον Dan στην SPA. Η απόφασή του να τη βοηθήσει οδήγησε
+στο γάμο τους, κι επίσης τους οδήγησε να αμφισβητήσουν αυτά που είχαν μάθει
+για την πειρατεία ως παιδιά. Το ζευγάρι άρχισε να διαβάζει για την ιστορία
+των πνευματικών δικαιωμάτων, για τη Σοβιετική Ένωση και τους περιορισμούς
+της στην αντιγραφή, κι ακόμη και το αρχικό Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
+Μετακόμισαν στη Σελήνη, όπου βρήκαν κι άλλους που είχαν παρόμοια διαφύγει
+από το μακρύ χέρι της SPA. Όταν η εξέγερση του Τύχο άρχισε το 2062, το
+παγκόσμιο δικαίωμα στην ανάγνωση έγινε ένας από τους κεντρικούς της στόχους.</p>
+</div>
+
+<div class="reduced-width">
+<blockquote class="announcement">
+<p><a href="http://defectivebydesign.org/ebooks.html">Εγγραφείτε στη λίστα
+ταχυδρομείου σχετικά με τους κινδύνους των η-βιβλίων</a>.</p>
+</blockquote>
+</div>
+
+<div id="AuthorsNote">
+<h3>Σημειώσεις του συγγραφέα</h3>
+
+<ul class="no-bullet">
+<li>
+<div class="reduced-width">
+<p>Αυτή η ιστορία υποτίθεται ότι είναι ένα ιστορικό άρθρο που θα γραφεί στο
+μέλλον από κάποιον άλλο, περιγράφοντας τη νιότη του Dan Halbert κάτω από μια
+καταπιεστική κοινωνία διαμορφωμένη από τους εχθρούς που χρησιμοποιούν τον
+&ldquo;πειρατή&rdquo; ως προπαγάνδα. Έτσι χρησιμοποιεί την ορολογία εκείνης
+της κοινωνίας. Προσπάθησα να την προβάλω από το σήμερα, ώστε να ακούγεται
+ακόμη πιο καταθλιπτική. Δείτε <a
+href="/philosophy/words-to-avoid.html#Piracy">&ldquo;Πειρατεία&rdquo;</a>.
+</p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+</li>
+</ul>
+
+<blockquote class="center">
+<p>Αυτή η σημείωση έχει ενημερωθεί αρκετές φορές από την πρώτη δημοσίευση της
+ιστορίας.</p>
+</blockquote>
+
+<ul class="no-bullet">
+<li>
+<div class="columns">
+<p>
+Το δικαίωμα στην ανάγνωση είναι μια μάχη που μαίνεται σήμερα. Παρόλο που
+μπορεί να χρειαστούν ακόμη και 50 χρόνια πριν ο τωρινός τρόπος ζωής μας να
+ξεθωριάσει μέσα στην αφάνεια, οι περισσότεροι από τους συγκεκριμένους νόμους
+και πρακτικές που περιγράφηκαν παραπάνω έχουν ήδη προταθεί· πολλοί έχουν
+θεσπιστεί ως νομοθεσία στις ΗΠΑ και αλλού. Στις ΗΠΑ, η Πράξη Πνευματικών
+Δικαιωμάτων της Ψηφιακής Χιλιετίας (DMCA<sup><a
+href="#TransNote2">[2]</a></sup>) εγκαθίδρυσε τη νομική βάση του περιορισμού
+της ανάγνωσης και δανεισμού των ψηφιοποιημένων βιβλίων (και άλλων έργων
+επίσης). Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλλε παρόμοιους περιορισμούς με μια Οδηγία
+πνευματικών δικαιωμάτων του 2001.</p>
+
+<p>
+Το 2001 ο χρηματοδοτούμενος από τη Disney Γερουσιαστής Hollings πρότεινε ένα
+νομοσχέδιο αποκαλούμενο SSSCA που θα απαιτούσε από κάθε νέο υπολογιστή να
+έχει υποχρεωτικές ικανότητες περιορισμού της αντιγραφής που ο χρήστης δεν θα
+μπορούσε να προσπεράσει. Ακολουθώντας το τσιπ Clipper και παρόμοιες
+προτάσεις για εμπίστευση κλειδιών στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, αυτό δείχνει μια
+μακρόχρονη τάση: τα συστήματα υπολογιστών διαμορφώνονται όλο και περισσότερο
+στο να δίνουν σε απόντες με δύναμη τον έλεγχο πάνω στους ανθρώπους που
+πραγματικά χρησιμοποιούν το υπολογιστικό σύστημα. Το νομοσχέδιο SSSCA
+μετονομάστηκε αργότερα στο γλωσσοδέτη CBDTPA, το οποίο σχολιάστηκε ως η
+&ldquo;Κατανάλωσε Μα Μην Προσπαθήσεις να Προγραμματίσεις
+Πράξη&rdquo;.<sup><a href="#TransNote3">[3]</a></sup></p>
+<p>
+Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την απόπειρα να χρησιμοποιήσουν την προτεινόμενη συνθήκη
+της &ldquo;Ελεύθερης Περιοχής Εμπορίου&rdquo; της Αμερικής (FTAA) για να
+επιβάλλουν τους ίδιους κανόνες σε όλες τις χώρες του Δυτικού Ημισφαιρίου. Η
+FTAA είναι μια από τις αποκαλούμενες συνθήκες ελεύθερου εμπορίου, που στην
+πραγματικότητα είναι σχεδιασμένες για να <a
+href="https://stallman.org/business-supremacy-treaties.html">δίνουν στις
+επιχειρήσεις αυξημένη ισχύ απέναντι σε δημοκρατικές κυβερνήσεις</a>·
+επιβάλλοντας νόμους όπως η DMCA είναι τυπικό αυτού του πνεύματος. Η FTAA
+εξουδετερώθηκε επί της ουσίας από τον Lula, Πρόεδρο της Βραζιλίας, ο οποίος
+απέρριψε την προαπαίτηση για τη DMCA και άλλους νόμους.</p>
+
+<p>
+Από τότε, οι ΗΠΑ έχουν επιβάλλει παρόμοιες απαιτήσεις σε χώρες όπως η
+Αυστραλία και το Μεξικό μέσω διακρατικών συμφωνιών &ldquo;ελεύθερου
+εμπορίου&rdquo;, και σε χώρες όπως η Κόστα Ρίκα μέσω μιας άλλης συνθήκης,
+της CAFTA. Ο Πρόεδρος του Ισημερινού, Correa, αρνήθηκε να υπογράψει μια
+συμφωνία &ldquo;ελεύθερου εμπορίου&rdquo; με τις ΗΠΑ, αλλά έχω ακούσει ότι ο
+Ισημερινός υιοθέτησε κάτι ανάλογο με τη DMCA το 2003.</p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+</li>
+
+<li>
+<div class="columns">
+<p>
+Μια από τις ιδέες στην ιστορία δεν είχε προταθεί στην πραγματικότητα μέχρι
+το 2002. Αυτή είναι η ιδέα ότι το FBI και η Microsoft θα φύλαγαν τα ριζικά
+συνθηματικά για τους προσωπικούς σας υπολογιστές και δεν θα σας άφηναν να τα
+αποκτήσετε.</p>
+
+<p>
+Οι υποστηρικτές αυτού του σχήματος του έχουν δώσει ονόματα όπως
+&ldquo;έμπιστη πληροφορική&rdquo; και &ldquo;Παλλάδιο&rdquo;. Εμείς το
+αποκαλούμε <a href="/philosophy/can-you-trust.html">&ldquo;επίβουλη
+πληροφορική&rdquo;</a> επειδή το αποτέλεσμα είναι να κάνει τον υπολογιστή
+σας να υπηρετεί επιχειρήσεις ακόμη και μέχρι την ανυπακοή και την άρνηση
+προς εσάς. Αυτό υλοποιήθηκε το 2007 ως τμήμα των <a
+href="http://badvista.org/">Windows Vista</a>· περιμένουμε ότι και η Apple
+θα κάνει κάτι παρόμοιο. Σε αυτό το σχήμα είναι ο κατασκευαστής που κρατάει
+τον μυστικό κώδικα, αλλά το FBI θα μπορούσε πολύ εύκολα να τον αποκτήσει.</p>
+
+<p>
+Αυτό που κρατάει η Microsoft δεν είναι ακριβώς ένας μυστικός κωδικός με την
+παραδοσιακή έννοια· κανένα πρόσωπο δεν τον πληκτρολογεί ποτέ σε κάποιο
+τερματικό. Αντίθετα, είναι μια υπογραφή κι ένα κλειδί κρυπτογράφησης που
+αντιστοιχεί σε ένα δεύτερο κλειδί αποθηκευμένο στον υπολογιστή σας. Αυτό
+επιτρέπει στη Microsoft, και δυνητικά σε κάθε ιστοσελίδα που συνεργάζεται με
+τη Microsoft, τον υπέρτατο έλεγχο πάνω στο τι μπορεί να κάνει ο χρήστης στον
+δικό του υπολογιστή.</p>
+
+<p>
+Τα Vista δίνουν επίσης πρόσθετες δυνάμεις στη Microsoft· για παράδειγμα η
+Microsoft μπορεί να εγκαθιστά αναβαθμίσεις με βία, και μπορεί να διατάξει
+όλες τις μηχανές που τρέχουν τα Vista να αρνηθούν να τρέξουν έναν
+συγκεκριμένο οδηγό συσκευής. Ο κύριος σκοπός των πολλών περιορισμών των
+Vista είναι να επιβάλλουν DRM<sup><a href="#TransNote4">[4]</a></sup>
+(Διαχείριση Ψηφιακών Περιορισμών) που οι χρήστες δεν θα μπορούν να
+υπερβούν. Η απειλή των DRM είναι ο λόγος που δημιουργήσαμε την καμπάνια <a
+href="http://DefectiveByDesign.org"> Ελαττωματικό από Σχεδιασμό</a>.</p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+</li>
+
+<li>
+<div class="columns">
+<p>
+Όταν αυτή η ιστορία γράφηκε για πρώτη φορά, η SPA<sup><a
+href="#TransNote1">[1]</a></sup> απειλούσε μικρούς παρόχους υπηρεσιών
+Διαδικτύου (ISPs), απαιτώντας να της επιτρέψουν να παρακολουθεί όλους τους
+χρήστες. Οι περισσότεροι ISPs παραδόθηκαν όταν απειλήθηκαν, επειδή δεν
+μπορούσαν να αντέξουν το κόστος για να πολεμήσουν στο δικαστήριο. Ένας ISP,
+η εταιρεία Community ConneXion στο Ώκλαντ της Καλιφόρνια, αρνήθηκε την
+απαίτηση και της έγινε μήνυση. Η SPA αργότερα παραιτήθηκε από την αγωγή,
+αλλά παρέλαβε τη DMCA, που τους έδωσε την ισχύ που ήθελαν.</p>
+
+<p>
+Η SPA, που στην πραγματικότητα αναφέρεται στην Ένωση Εκδοτών Λογισμικού,
+έχει αντικατασταθεί στον αστυνομικού-τύπου ρόλο της από τη Συμμαχία
+Επιχειρηματικού Λογισμικού (BSA<sup><a href="#TransNote5">[5]</a></sup>). H
+BSA δεν είναι σήμερα μια επίσημη αστυνομική δύναμη· ανεπισήμως, ενεργεί ως
+τέτοια. Χρησιμοποιώντας μεθόδους που θυμίζουν την πρότερη Σοβιετική Ένωση,
+προσκαλεί τους ανθρώπους να δώσουν πληροφορίες για τους συνεργάτες και τους
+φίλους τους. Μια καμπάνια τρομοκράτησης στην Αργεντινή το 2001 έκανε
+ελαφρώς καλυμμένες απειλές ότι όσοι άνθρωποι διαμοιράζονταν λογισμικό θα
+βιάζονταν. </p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+</li>
+
+<li>
+<div class="reduced-width">
+<p>
+Οι πολιτικές ασφαλείας του πανεπιστημίου που περιγράφηκαν παραπάνω δεν είναι
+φανταστικές. Για παράδειγμα, ο υπολογιστής σε ένα πανεπιστήμιο της περιοχής
+του Σικάγο πρόβαλε αυτό το μήνυμα κατά την επιβεβαίωση ταυτότητας (login):</p>
+
+<blockquote><p>
+Το σύστημα είναι για χρήση μόνο από εξουσιοδοτημένους χρήστες. Άτομα που
+χρησιμοποιούν αυτό το σύστημα χωρίς δικαιοδοσία ή σε υπέρβαση της
+δικαιοδοσίας τους υπόκεινται στην παρακολούθηση και καταγραφή όλων των
+ενεργειών τους σε αυτό το σύστημα από το προσωπικό του συστήματος. Κατά την
+παρακολούθηση ατόμων που χρησιμοποιούν το σύστημα με ακατάλληλο τρόπο ή κατά
+τη συντήρηση του συστήματος, οι δραστηριότητες των εξουσιοδοτημένων χρηστών
+μπορεί επίσης να παρακολουθούνται. Οποιασδήποτε χρησιμοποιεί αυτό το
+σύστημα συναινεί ρητά σε τέτοια παρακολούθηση και προειδοποιείται ότι εάν
+τέτοια παρακολούθηση αποκαλύψει παράνομη δραστηριότητα ή παραβίαση των
+κανονισμών του Πανεπιστημίου το προσωπικό του συστήματος μπορεί να παρέχει
+τις αποδείξεις της παρακολούθησης στις Πανεπιστημιακές αρχές και/ή σε
+αξιωματούχους των αστυνομικών αρχών.
+</p></blockquote>
+
+<p>
+Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην Τέταρτη Τροπολογία: πιέστε τους
+περισσότερους να συμφωνήσουν, προκαταβολικά, στην παραίτηση από τα
+δικαιώματά τους κάτω από αυτήν.</p>
+</div>
+</li>
+</ul>
+<div class="column-limit"></div>
+</div>
+
+<h3 id="BadNews">Άσχημα νέα</h3>
+
+<div class="columns">
+<p>
+Η μάχη για το δικαίωμα στην ανάγνωση είναι ήδη σε εξέλιξη. Ο εχθρός είναι
+οργανωμένος, ενώ εμείς δεν είμαστε, επομένως εξελίσσεται εναντίον μας. Εδώ
+παρατίθενται άρθρα σχετικά με άσχημα πράγματα που συνέβησαν από την αρχική
+δημοσίευση αυτού του άρθρου.
+</p>
+
+<ul>
+<li><p><a
+href="http://www.zdnet.com/news/seybold-opens-chapter-on-digital-books/103151">Ηλεκτρονικές
+εκδόσεις:</a> Ένα άρθρο σχετικά με τη διανομή βιβλίων σε ηλεκτρονική μορφή
+και τα ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων που επηρεάζουν το δικαίωμα ανάγνωσης
+ενός αντιγράφου.</p></li>
+
+<li><p><a
+href="http://news.microsoft.com/1999/08/30/microsoft-announces-new-software-for-reading-on-screen">Βιβλία
+μέσα στους υπολογιστές:</a> Λογισμικό για τον έλεγχο του ποιοι μπορούν να
+διαβάζουν βιβλία και έγγραφα σ' έναν προσωπικό υπολογιστή (PC).</p></li>
+
+</ul>
+
+<p>Εάν θέλουμε να σταματήσουμε τα άσχημα νέα και να δημιουργήσουμε μερικά καλά
+νέα, χρειάζεται να οργανωθούμε και να πολεμήσουμε. Η καμπάνια <a
+href="http://defectivebydesign.org"> Ελαττωματικό από Σχεδιασμό</a> του ΙΕΛ
+έχει κάνει μια αρχή &mdash; εγγραφείτε στη λίστα ταχυδρομείου της καμπάνιας
+για να δώσετε ένα χέρι βοήθειας. Και <a
+href="http://www.fsf.org/associate">γίνετε μέλος του ΙΕΛ</a>, ώστε να
+βοηθήσετε τη χρηματοδότηση του έργου μας.
+</p>
+</div>
+<div class="column-limit"></div>
+
+<h3 id="References" style="font-size: 1.2em">Παραπομπές</h3>
+
+<ul>
+ <li>Η &ldquo;λευκή βίβλος&rdquo; της διοίκησης: Ομάδα Δράσης Πληροφοριακών
+Υποδομών, Πνευματική ιδιοκτησία [<a href="/philosophy/not-ipr.html">sic</a>]
+και η Εθνική Υποδομή Πληροφορίας: Η Αναφορά της Ομάδας Εργασίας για τα
+Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας [sic] (1995).</li>
+
+ <li><a href="http://www.wired.com/wired/archive/4.01/white.paper_pr.html">Μια
+επεξήγηση της λευκής βίβλου: Η αρπάγη των πνευματικών δικαιωμάτων</a>,
+Pamela Samuelson, <cite>Wired</cite>, 1η&nbsp;Ιανουαρίου&nbsp;1996.</li>
+
+ <li><a href="http://www.law.duke.edu/boylesite/sold_out.htm">Το ξεπούλημα</a>,
+James Boyle, <cite>New York Times</cite>, 31&nbsp;Μαρτίου&nbsp;1996.</li>
+
+ <li><a
+href="http://web.archive.org/web/20130508120533/http://www.interesting-people.org/archives/interesting-people/199611/msg00012.html">Δημόσια
+δεδομένα ή ιδιωτικά δεδομένα</a>, Dave Farber, <cite>Washington Post</cite>,
+4&nbsp;Νοεμβρίου&nbsp;1996.</li>
+ <li><a
+href="https://web.archive.org/web/20151113122141/http://public-domain.org/">Ένωση
+για τo Δημόσιo Χώρο</a>&mdash;ένας οργανισμός που έχει σκοπό να αντισταθεί
+και να αντιστρέψει την υπερ-εξάπλωση των δυνάμεων των πνευματικών
+δικαιωμάτων και των πατεντών.</li>
+</ul>
+</div>
+
+<hr class="thin" />
+<blockquote id="fsfs"><p class="big">Το δοκίμιο αυτό είναι δημοσιευμένο στο <a
+href="http://shop.fsf.org/product/free-software-free-society/"><cite>Free
+Software, Free Society: The Selected Essays of Richard
+M. Stallman</cite></a>.</p></blockquote>
+
+<div class="translators-notes">
+
+<!--TRANSLATORS: Use space (SPC) as msgstr if you don't have notes.-->
+<hr /><b>Σημειώσεις του μεταφραστή</b>:
+<ol>
+<li id="TransNote1">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο
+είναι, στη μεν ιστορία: &ldquo;Software Protection Authority&rdquo;, στη δε
+ανάλυση και σχολιασμό της (βλ. Σημειώσεις του Συγγραφέα): &ldquo;Software
+Publishers Assocciation&rdquo;.</li>
+<li id="TransNote2">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο
+είναι: &ldquo;Digital Millenium Copyright Act&rdquo;.</li>
+<li id="TransNote3">Ο πηγαίος όρος, στο κείμενο, είναι &ldquo;Consume But
+Don't Try Programming Act&rdquo;. Πρόκειται για μια λεκτική ανασκευή που
+παράγει τα ίδια αρχικά με το ακρωνύμιο που στοχεύεται, όπως η [1]
+παραπάνω.</li>
+<li id="TransNote4">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο
+είναι: &ldquo;Digital Restrictions Management&rdquo;. Βλ. την επεξήγηση στη
+σελίδα <a
+href="/philosophy/words-to-avoid.html#DigitalRightsManagement">Λέξεις προς
+αποφυγή</a>, για το λόγο που δε χρησιμοποιούμε τη λέξη &ldquo;Rights&rdquo;
+ως προέλευση για το &ldquo;R&rdquo; .</li>
+<li id="TransNote5">Ο πηγαίος όρος, από τον οποίο πηγάζει το ακρωνύμιο
+είναι: &ldquo;Business Software Alliance&rdquo;.</li>
+</ol></div>
+</div>
+
+<!-- for id="content", starts in the include above -->
+<!--#include virtual="/server/footer.el.html" -->
+<div id="footer">
+<div class="unprintable">
+
+<p>Παρακαλούμε στείλτε ερωτήσεις για τα ΙΕΛ &amp; GNU στο <a
+href="mailto:gnu@gnu.org">&lt;gnu@gnu.org&gt;</a>. Υπάρχουν επίσης <a
+href="/contact/">άλλοι τρόποι για να επικοινωνήσετε</a> με το ΙΕΛ. Ανενεργοί
+σύνδεσμοι και άλλες διορθώσεις ή προτάσεις μπορούν να σταλούν στο <a
+href="mailto:webmasters@gnu.org">&lt;webmasters@gnu.org&gt;</a>.</p>
+
+<p>
+<!-- TRANSLATORS: Ignore the original text in this paragraph,
+ replace it with the translation of these two:
+
+ We work hard and do our best to provide accurate, good quality
+ translations. However, we are not exempt from imperfection.
+ Please send your comments and general suggestions in this regard
+ to <a href="mailto:web-translators@gnu.org">
+
+ &lt;web-translators@gnu.org&gt;</a>.</p>
+
+ <p>For information on coordinating and submitting translations of
+ our web pages, see <a
+ href="/server/standards/README.translations.html">Translations
+ README</a>. -->
+Εργαζόμαστε σκληρά και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να παρέχουμε
+ακριβείς, καλής ποιότητας μεταφράσεις. Ωστόσο, δεν εξαιρούμαστε από
+ατέλειες. Παρακαλούμε, στείλτε τα σχόλιά σας και τις γενικές παρατηρήσεις
+σας σχετικά με αυτό το θέμα στο <a
+href="mailto:web-translators@gnu.org">&lt;web-translators@gnu.org&gt;</a>.</p><p>Για
+πληροφορίες σχετικά με το συντονισμό και την υποβολή μεταφράσεων των
+ιστοσελίδων μας, δείτε το <a
+href="/server/standards/README.translations.html">Μεταφράσεις ΔΙΑΒΑΣΕΜΕ</a>.</p>
+</div>
+
+<!-- Regarding copyright, in general, standalone pages (as opposed to
+ files generated as part of manuals) on the GNU web server should
+ be under CC BY-ND 4.0. Please do NOT change or remove this
+ without talking with the webmasters or licensing team first.
+ Please make sure the copyright date is consistent with the
+ document. For web pages, it is ok to list just the latest year the
+ document was modified, or published.
+ If you wish to list earlier years, that is ok too.
+ Either "2001, 2002, 2003" or "2001-2003" are ok for specifying
+ years, as long as each year in the range is in fact a copyrightable
+ year, i.e., a year in which the document was published (including
+ being publicly visible on the web or in a revision control system).
+ There is more detail about copyright years in the GNU Maintainers
+ Information document, www.gnu.org/prep/maintain. -->
+<p>Πνευματικά δικαιώματα &copy; 1996, 2002, 2007, 2009, 2010, 2014 Richard
+Stallman</p>
+
+<p>Αυτή η σελίδα διατίθεται υπό την άδεια: <a rel="license"
+href="http://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0/deed.el">Creative
+Commons Αναφορά Δημιουργού-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές</a>.</p>
+
+<!--#include virtual="/server/bottom-notes.el.html" -->
+<div class="translators-credits">
+
+<!--TRANSLATORS: Use space (SPC) as msgstr if you don't want credits.-->
+<p><strong>Αρχική μετάφραση στα ελληνικά:</strong> <a
+href="http://savannah.gnu.org/users/gzarkadas">Γεώργιος Μ. Ζαρκάδας</a>
+(2015).</p></div>
+
+<p class="unprintable"><!-- timestamp start -->
+Ενημερώθηκε:
+
+$Date: 2019/07/16 16:24:39 $
+
+<!-- timestamp end -->
+</p>
+</div>
+</div>
+</body>
+</html>